چگونه یک «فعل» را به بازی تبدیل کنیم؟

حدودن ۳۵ روز تا پایان ۱۴۰۲ زمان داریم. در این روزهای باقی‌مانده دلمان می‌خواهد با کدام فعل بیش از هر فعل دیگری زندگی کنیم؟‌فکر می‌کنیم در این برهه از زندگی‌مان بیش از همه به انجام چه کاری نیازمندیم؟ بیایید آن را در قالب یک مصدر بنویسیم. برای مثال، فعل مورد نیاز من در این روزها حذف کردن است. بعد از خود بپرسیم: چطور می‌توانم عملی کردن این فعل را به یک بازی تبدیل کنم؟ و بعد شروع کنید به آزادنویسی کردن.

برای مثال: راهکارهایی که برای عملی شدن بازیگونه‌ی فعل حدف کردن به ذهنم می‌رسد

۱. این فعل را بردار و با آن گفت‌وگو کن. از او سؤال‌های شخصی بپرس. وارد حریم شخصی‌اش شو و اجازه بده او هم در زندگی شخصی‌‌ات دخالت کند. این گفت‌وگو را به کشمکشی بدل کن و دیالوگ‌هایی که گفته می‌شود را بنویس.

۲. برای این فعل ویژگی‌های ظاهری لحاظ کن. سعی کن چهره‌ و هیکلش را در ذهنت به تصویر بکشی.

۳. فعلت را بردار و به پیاده‌روی برو. نیازی به گفت‌وگو نیست، در سکوت کنار هم راه بروید و به اطراف به‌خوبی بنگرید.

۴. او را به نوشیدن یک چای در کافه مهمان کن.

۵. از طرف او برای خودت یک کتاب هدیه بگیر.

۶. برایش یک شاخه گل هدیه ببر.

۷. یک آهنگ را به او تقدیم کن.

۸. یک فیلم دانلود کن و دوتایی باهم به تماشایش بنشینید. بعد از این که فیلم تمام شد، درباره‌ی احساست با او صحبت کن.

۹. اجازه بده روی کاغذ از تو سؤالات زیادی بپرسد. از تعدد سؤال‌هایش کلافه شو.

۱۰. برایش نامه‌ای بنویس و از او کمک بخواه تا راهنمایی‌ات کند.

۱۱. برایش شعر بخوان.

۱۲. او را به دوستان صمیمی‌ات معرفی کن.

۱۳. درباره‌ی رابطه‌ات با او آزادگویی کن و صدایت را ضبط کن.

۱۴. برایش یادداشت‌های کوتاه روزانه بنویس. بگذار در طول یک روز بارها تو را بخاطر بیاورد.

۱۵. آهنگ مورد علاقه‌ات را پلی کن و او را به رقصی دو نفره دعوت کن. اگر نپذیرفت، محبورش کن. بزور دستش را بگیر و بکش وسط اتاق.

۱۶. برایش غذا درست کن. بگذار به دستپختت ایراد بگیرد. بعد با او قهر کن. بگذار نازت را بکشد.

و…

ما، به عنوان افرادی که دست‌به‌قلم هستیم و ادعای برخورد متفاوت و عمیق‌تری با دنیای کلمات داریم، باید اشتیاق و علاقه‌مان را در عمل نشان دهیم. ۱۴ موردی که بالاتر بیان شد، به ما کمک می‌کند به یک فعل، همچون فرد مهمی در زندگی‌مان بنگریم. فردی که همواره دغدغه‌ی بهبود رابطه‌ با او را داریم.

بیایید پا را از صرفن استفاده‌ی چندین‌وچندهزاره‌ از یک فعل در گفتار و نوشتار فراتر بگذاریم. بیایید یک فعل را برای زندگی کردن انتخاب کنیم. بیایید دست‌به‌کار شویم و پرسونای مخاطب مهم‌ترین فعل این روزهایمان را بنویسیم. در نهایت، می‌توانیم داستانی از رابطه‌ای که با این فعل داریم بسازیم. در طول این داستان از اولین برخورد جدی‌مان با او می‌گوییم، و از تمام فراز و نشیب‌هایی که طی کردیم تا بالاخره توانستیم جامه‌ی عمل بر تنش بپوشانیم.